Uczniowie naszej szkoły otoczeni są opieką logopedyczną. Obejmuje ona wszelkie działania profilaktyczne, diagnostyczne, terapeutyczne oraz instruktażowe, zmierzające do zapobiegania, ograniczania czy usuwania zakłóceń i zaburzeń procesu porozumiewania się oraz łagodzenia ich skutków.

 

         Diagnoza logopedyczna to ocena stanu mowy dziecka. Celem diagnozy jest potwierdzenie lub wykluczenie wystąpienia wad wymowy lub zaburzeń, które utrudniają albo uniemożliwiają komunikację językową.
Obejmuje ona następujące elementy:

1. Badania wstępne:

- wywiad,

- obserwacja,

- orientacyjne badanie mowy.

2.      Badania uzupełniające – zależnie od rodzaju zaburzenia obejmują:

- badanie budowy i sprawności narządów artykulacyjnych,

- badanie funkcji oddechowych,

- orientacyjne badanie słuchu,

- badanie słuchu fonematycznego.

3.      Badania podstawowe:

- badanie rozumienia mowy,

- badanie mówienia,

- badanie czytania i pisania.

4.      Badania specjalistyczne – jeśli zachodzi taka potrzeba, pacjent jest kierowany na badania specjalistyczne do psychologa, foniatry lub ortodonty.

 

         Terapia logopedyczna prowadzona jest w oparciu o indywidualne programy tworzone dla każdego dziecka. Podczas zajęć stosowane są następujące metody i techniki:

Metody logopedyczne

- ćwiczenia (oddechowe, fonacyjne, artykulacyjne, usprawniające motorykę i kinestezję narządów mowy, słuchu fonematycznego, autokontroli słuchowej),

- masaż logopedyczny,

- pokaz i wyjaśnianie ułożenia narządów artykulacyjnych,

- uczulanie miejsc artykulacji,

- mechaniczne układanie narządów artykulacyjnych za pomocą szpatułek,

-wykorzystywanie pewnych nieartykułowanych dźwięków lub czynności fizjologicznych organizmu do tworzenia głosek (np. dmuchanie, chuchanie, itp.),

- kontrola wzrokowa,

- kontrola dotykowa i czucia skórnego dłoni,

- mówienie wydłużone,

- metoda substytucyjna.

 

Ewa Sołtysiak